Tag: India

#KeralaStories: ΣΤΑ Backwaters ΤΗΣ ΚΕΡΑΛΑ

Leave a comment

Ήρθε αυτή η ώρα που θα σου μιλήσω για το πιο όμορφο μέρος της Κεράλα! Να ξέρεις πως ό,τι και να διαβάσεις, ό,τι φωτογραφία και να δεις, δεν είναι τίποτα μπροστά σε όσα θα ζήσεις και θα νιώσεις αν δεις αυτό το μέρος από κοντά.

Ακολούθησέ με όμως για να πάρεις μια ιδέα, μια γεύση από αυτό τον πράσινο παράδεισο πάνω στη γη και να πεισθείς ότι ναι, πρέπει να ταξιδέψεις μέχρι την Ινδία σύντομα.

Η μέρα ξεκίνησε πολύ νωρίς εκείνη την Τετάρτη, γύρω στις 6 και κάτι. Το ξενοδοχείο ( The Quilon Beach hotel) βοήθησε σε αυτό γιατί η θέα που απλωνόταν μπροστά σου κοιτώντας από το παράθυρο, δε μπορούσε παρά να σε κάνει να βάλεις ξυπνητήρι για να προλάβεις την Ανατολή του ηλίου στην παραλία.

Η Ανατολή λοιπόν, με βρήκε να περπατάω στην παραλία της Kollam δίπλα στους ντόπιους ψαράδες που μόλις γύριζαν από το ψάρεμα. Μαζί μου,  σε αυτή μου την τόση πρωνή και τόσο διαφορετική βόλτα ένας νέος φίλος που μιλώντας μαζί του ισπανικά, αναλύσαμε περπατώντας τις ζωές μας, σε μόλις 20 λεπτά.

kerala-TstoriesΑφού παρακολουθήσαμε με το στόμα ανοιχτό την ανατολή του ηλίου, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και ετοιμαστήκαμε για τη τα backwaters της Kerala.  Πριν όμως αποχαιρετίσουμε την περιοχή που μέναμε, μαζί με το δήμαρχο και τον Υπουργό Τουρισμού της Κέραλα, κάναμε μια μίνι κρουαζιέρα στα παράλια της Kollam και χαζέψαμε το χρωματιστό τοπίο με τη μυρωδιά της θάλασσας να εισβάλει στα ρουθούνια μας και τον ήλιο να μας ζεσταίνει το πρόσωπο.

kerala-Tstories kerala-Tstories kerala-Tstories kerala-TstoriesΚαι κάπου εδώ άρχιζει το ταξίδι στον παράδεισο. Φτάνοντας στην περιοχή Alleppey κατεβήκαμε από το αγαπημένο λεωφορείο και μικρά φασαριόζικα ταξί, τα τουκ τουκ, μας οδήγησαν σε ένα από τα άπειρα κανάλια των backwaters της Κεράλα.      

Τα backwaters της Κεράλα, είναι κανάλια 900 χιλιομέτρων που διατρέχουν όλη τη περιοχή με τη μορφή υδάτινων αρτηριών, ποταμιών & λιμνών τα οποία καταλήγουν στον Ινδικό Ωκεανό. Φοίνικες, πρασινάδες, πολύχρωμα σπίτια και κάτοικοι που κάνουν τις δουλειές τους αναπόσπαστοι, συνθέτουν ένα τοπίο βγαλμένο από όνειρο και συ εκεί, κάπου στη μέση σε ένα πλωτό σπίτι (houseboat) να μην ξέρεις που να πρωτοκοιτάξεις!

Kerala-tstories

Photo with the best crew and my fav boatmates

Χωριστήκαμε λοιπόν σε ομαδούλες γιατί οι υπεύθυνοι του Kerala Blog Express μας είπαν πως θα μέναμε 24 ώρες σε ένα πλωτό σπίτι της εταιρείας Rainbow Cruises ώστε να ζήσουμε αυτή τη μαγευτική εμπειρία όσο το δυνατό πιο ολοκληρωμένα. Εγώ και οι γείτονες μου λοιπόν,  2 fellow travel bloggers από τις Φιλιππίνες, η Mica και ο Marky (ναι, τα 3 Μ σε μια βάρκα), επιβιβαστήκαμε το μεσημεράκι εκείνης της ημέρας στο houseboat μας όπου μας υποδέχτηκε ο καπετάνιος, ο βοηθός του, ο μάγειρας και ο βοηθός του μάγειρα οι οποίοι θα μας συνόδευαν καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού μας του ταξιδιού!

kerala-tstories

Our tutti frutti selfie with Mica & Marky

  Το καράβι ξεκίνησε αμέσως το ταξίδι του και εμείς σα μικρά παιδιά αρχίσαμε να περιεργαζόμαστε τα δωμάτιά μας. Κάθε δωμάτιο είχε το δικό του μπάνιο και φυσικά διπλό κρεβάτι. Αφού αφήσαμε τις τσάντες μας βγήκαμε στο κατάστρωμα, εκεί δηλαδή που θα περνούσαμε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας αλλά και της νύχτας μας.

Kerala-tstories

Το τραπέζι είχε ήδη στρωθεί για το μεσημεριανό φαγητό και εμείς πεινασμένοι δοκιμάσαμε το πεντανόστιμο ψάρι και τα 5 διαφορετικά είδη σάλτσας που το συνόδευαν. Όλα spicy φυσικά! Αφού φάγαμε, μεταφερθήκαμε μπροστά από το τραπέζι όπου αναπαυτικές ξύλινες πολυθρόνες μας περίμεναν για τον απογευματινό μας καφέ.

Μέχρι το σούρωπο είχαμε βγάλει τουλάχιστον 100 φωτογραφίες ο καθένας, είχαμε πιάσει κουβέντα με τον καπετάνιο και το πλήρωμα και είχαμε αναλύσει τα πάντα σχετικά με τη ζωή στα κανάλια της Κεράλα.

Reeta from Finland & Jairo from Spain

Οι εικόνες γύρω μας ήταν συγκλονιστικές και εμείς το μόνο που έπρεπε να κάνουμε είναι να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά για να αποθηκεύσουμε σε κάποια άκρη του μυαλού μας αυτόν τον τόσο διαφορετικό υδάτινο κόσμο ο οποίος ήταν καλά κρυμμένος στη Νότια Ινδία και μέχρι τότε δεν είχαμε ακούσει τίποτα γι’ αυτόν!

Καθώς το πλωτό μας σπίτι ταξίδευε νωχελικά στα backwaters, η ζωή των κατοίκων στις όχθες των καναλιών κυλούσε κανονικά. Παιδάκια με μπερδεμένα μαλλιά έτρεχαν χαρούμενα φωνάζοντας, άντρες ασχολούνταν με τις καλλιέργειες, γυναίκες έπλεναν τα ρούχα στις όχθες, πουλιά καθόντουσαν ανενόχλητα στις βάρκες. Μέσα από τις μισάνοιχτες πόρτες κρυφοκοιτούσαμε το εσωτερικό των σπιτιών το οποίο δεν ήταν άλλο από 4 τοίχους, χρωματιστά υφάσματα στο πάτωμα και κάποια παλιά εικόνα κρεμασμένη σε κάποια άκρη.

Όσο η βάρκα προχωρούσε, ένας καταπράσινος κόσμος αποκαλυτπόταν στα μάτια μας. Κανό μετέφεραν φαγητό και είδη πρώτης ανάγκης από κανάλι σε κανάλι, θορυβώδη βαρκάκια βόλταραν δίπλα μας, περίεργα μεγάλα μάτια σταματούσαν  για λίγο τις δουλειές τους και μας κοιτούσαν και χαρωπά πρόσωπα μας κουνούσαν το χέρι σε ένδειξη καλωσορίσματος.  Ήμασταν στον παράδεισο, δεν υπήρχε αμφιβολία και μας το επιβεβαίωνε η πλούσια βλάστηση, οι ψηλοί φοίνικες και ο χυμός καρύδας που κρατούσαμε τα χέρια μας!

Λίγο πριν το σούρουπο και αφού πιστέψαμε ότι είχαμε δει ό,τι πιο όμορφο υπήρχε, ήρθε η ώρα του ηλιοβασιλέματος και εκεί, συνειδητοποιήσαμε πως οι μαγικές εικόνες όχι μόνο δεν είχαν τελειώσει αλλά μόλις τώρα ξεκινούσαν.

Kerala-tstories

Να βλέπεις τον ήλιο να χρωματίζει τους φοίνικες με εκείνο το βαθύ πορτοκαλί του και να πέφτει σιγά σιγά στο νερό δημιουργώντας γύρω μας μια παλέτα κόκκινων, πορτοκαλί και κίτρινων χρωμάτων. Δε χορταίναμε να φωτογραφίζουμε. Εκεί, ο καθένας μας χωρίς να ενοχλεί τον άλλο, χάθηκε στις σκέψεις του για λίγο, ονειρεύτηκε, ταξίδεψε και επανήλθε στην πραγματικότητα όταν πια ήταν ώρα για το βραδινό μας. Αστακός, κρασί, λαχανικά και spicy ινδικές σάλτσες. Ακολούθησε φρούτο και χαλάρωση.

Το βράδυ θα το περνούσαμε αγκυροβολημένοι κοντά σε άλλες βάρκες και το πρωί θα συνεχίζαμε το ταξίδι μας. Πριν πέσουμε για ύπνο, βρεθήκαμε και με μερικούς ακόμα travel bloggers του γκρουπ μας και μοιραστήκαμε λίγες ώρες χαλάρωσης στο σκοτάδι, με ένα ποτήρι κρασί, κουβεντούλα  και τραγούδια από τη χώρα του καθενός μας.

11158044_10153217630303917_1989319938_n

Αναμφίβολα, η καλύτερη ημέρα και νύχτα των 28 χρόνων ζωής μου…

11160195_10153217633628917_1645524691_n

#KeralaStories: Elephants, Yoga & Bollywood [ENG VERSION]

2 Comments

“What’s in today’s program?” I asked Kenney, the organizer of Kerala Tourism blog express project. “Elephants bathing, a yoga course, rowing and something I can’t tell you about – it’s a surprise” he replied with a secretive smile. I leaned back to my seat, anxiously waiting for the bus to begin.

DSCN0534 DSCN0537 keralastories

We left Trivandrum, heading to Kollam. It was a 3-hours trip full of green landscapes, colorful cities, some intense glances and lots of on-the-go shots. I just couldn’t get enough of it!

DSCN0590 keralastories

First stop: Elephant Rehabilitation Centre! We arrived there at around 9.30 a.m. (tell me about an early wake up call…). The centre is located in Kotur and as Manoj – our guide – explained, it is where elephants with a history of abuse from every corner of India were transferred in order to recover. He added that it is common for wealthy people in India to own elephants as pets  as they cost around $20.000 – but that’s really nothing compared to the expenses made in order to feed them; imagine paying for 3kg of rice and huge amounts of leaves and greens every day.

DSCN0550 DSCN0555 DSCN0559 keralastories

I wasn’t sure if I liked the idea of elephants kept in captivity but I followed the rest of the team near Neyyar River. My skepticism was replaced by astonishment when I first saw the breathtaking green landscape. Everything seemed so peaceful and calm. It lasted for a moment though, as next thing we knew 4 elephants passed us by heading straight to the river. It was time for their bath! (Tip; Between 9.30 a.m. and 11.30 a.m. when the elephants take their bath, is the ideal time to visit the Centre.)

DSCN0560 keralastories

I approached them, curious like a child and started looking at one of them. At first, I just stood there awkwardly. But when I felt comfortable enough I approached its escort and asked him if I could pet the elephant and share a photo with him. Shortly after that, it was bath time! It is such an unbelievable experience – something you have to see for yourself. The elephants were laying still in the water, waiting for their bath; Magical!

keralastories

Our next stop was the Sivananda Ashram Kerala Yoga center; one of the most important yoga centers in India. A campus as we might call it where yoga lovers from around the globe gather in order to meditate and experience a unique spiritual and physical exercise. The center also provides Teacher’s Training Courses certifying yoga instructors to teach all around the world.

DSCN0595 DSCN0607 DSCN0608 DSCN0640 DSCN0619 keralastories

keralastories

We wandered around the gardens and the large yoga exercise areas and we learned a few of the basic – and easiest – asanas when they informed us that a vegetarian meal was waiting for us at the campus’ restaurant.

keralastories

Restaurant meaning an empty space with large windows and no furniture at all except for a big sink and 3 buckets filled with food. We looked each other for a moment, waiting to be seated. Instead, two huge straw mats were set as a table with 37 empty trays alongside. On the floor, exactly! Right where we sat waiting for the food to be served.

DSCN0657 keralastories

Two elderly women carried the buckets with food, serving rice, 4 different types of sauce and vegetables. So where are our knives and forks? Anything? We shared deeply shocked looks as Roja, one of the hosts of Kerala Blog Express confirmed that, yes we would have to use our hands to eat.

keralastories

It’s one of the most shocking – and amazing at the same time – experiences I had in my life; grabbing the rice using my 3 fingers, trying to mix it with the sauce and vegetables and finally, eat it. No silverware, no bread, no napkin. Incredible, isn’t it? After we finished eating, we had to wash our own tray.

IMG_4693 keralastories

We got on the bus, still in shock and headed to one of the most luxurious hotels in Kollam; the Raviz Resort & Ayurneda Spa located near Ashtamudi Lake.

keralastories

Dancers wearing traditional costumes welcomed us, playing music and singing while girls with colorful sarees painted our forehead and offered us necklaces made of cardamom.

DSCN0666 DSCN0667 keralastories

This spectacular welcome continued as we moved to the back of the hotel with a view to Ashtamudi Lake. Coconuts with straws, tea, candies and a boat for a tour around the lake, waited for us there. After that, we all got in canoes and played little explorers, rowing around the shore, teasing each other all the time.

kerala DSCN0683 DSCN0679 DSCN0693 DSCN0717 keralastories

Right before nightfall, they had another surprise for us; the manager of Raviz Hotel, offered a beautiful sari to every girl and a dhoti to every man. Of course, this wasn’t enough; girls from the hotel came to our rooms and helped us put on the traditional costume and enjoy our dinner dressed like…Bollywood stars!

DSCN0762 keralastories

While Rejitha – a nice and sweet 25-year-old girl – helped me wear the 3-meters long sari, I took the chance to learn more about the Indian culture and way of thinking. She completely changed everything I used to think about their beliefs, as she told me that her goal was to complete her studies and travel around the world and not to marry someone and have kids.

keralastories

After half an hour of chit-chatting and struggling with the sari, she was about to leave when I asked; “What if I have to use the bathroom?”, only to receive a “Good luck then” reply. I laughed to myself and decided not to drink wine or even water during the night as I headed to the hotel’s garden. The most perfect Bollywood party had been set up there filled with spicy food, chefs, music and lots and lots of lights that made us feel like the true stars of the evening!

IMG_4760 IMG_4761 DSCN0774 kerala

 

#KeralaBlogExpess #KeralaStories

Translation from Greek to English: Elena Ageorgiti

#KeralaStories: The Press Conference, the Temple & the Bus [ENG VERSION]

Leave a comment

“30 travel bloggers from 21 countries on an enchanting journey across Kerala!” The bus that would help us explore one of the most exotic areas of India had this phrase written all over it. Yes, that’s right; we had a bus exclusively for our transportation, a bus that was meant to become our “home” for the next 2 weeks. keralastories A pleasant surprise awaited us on our 1st day, as we began this journey with the Minister of Health of India welcoming us at Mascot Hotel and quite a few journalists taking brief interviews from all the bloggers, plus asking us to present our blogs. Until next morning we were on every newspaper and news website around the country! Wohoo! keralastories keralastories We then had lunch at the hotel and prepared to hit the road to explore the city of Trivandrum for the very first time! (On food now; that’s a whole different and really, really “spicy” chapter – A separate post about it is on its way!) DSCN0460 keralastories So, Trivandrum was the first city I fully came in touch with in India. Some of its features?

  • Incredible heat
  • Dirty streets
  • Continuous loud sound of horn
  • Tuk-tuks (3-wheeled taxis) running around like crazy
  • Dresses full of colors
  • Shop signs -necessarily with the word “spices” on them
  • Intense smell of curry and cardamom
  • Cows and goats running loose in the middle of the street
  • Unbelievably soulful looks

DSCN0480 keralastorieskeralastoriesI’ll stick to the last one as it was what draw my attention the most. Huge eyes, intense looks and shy smiles. People in India are pretty shy, low-key, willing to offer their help even when communication stands between them and a tourist/foreigner. They love vivid colors, drink a lot of tea, have at least 7 different types of bread (pie), love their families and are devoutly religious. keralastories Having mentioned religion let me talk to you about the  Padmanabhaswamy Temple – the wealthiest temple of the world. It was one of the highlights of our tour and as our guide mentioned, the locals only understood its worth a few years ago – they prohibited entrance to anyone of other religion since then. Kerala, India keralastories Kerala, India Several hours of heat and exhaustion later, my reward was the most beautiful sunset I’ve seen in years, as seen from the garden of the Uday Suites hotel at Kovalam Beach. I shouldn’t waste one more word on it; just look at the pictures! P.S. My 1st day at Kerala could sum up in one word; Pure happiness! keralastorieskeralastorieskeralastories #KeralaBlogExpess #KeralaStories

Translation from Greek to English: Elena Ageorgiti

#KeralaStories: First impressions [ENG VERSION]

2 Comments

“Welcome to Thiruvananthapuram”

This… mouthful of a word was a part of the pilot’s first few words after we landed in Kerala and all I was thinking was if I would be able to pronounce it correctly during the next few days.

As I was making my way out of the plane, the heat wave hit me like a slap in the face! 35 degrees at 3 AM? Wow! I headed towards the exit, taking off layers of clothing at the same time. The team of the KeralaBlogExpress project had to be there waiting for my arrival and while being worried about someone actually showing up, I saw a big sign with my name on it. Flowers and lots of smiles came with it – One thing is for sure in India; they’ll make you feel special!

kerala stories

15 minutes later, in a cab, I was literally worrying my heart out – thanks to an abnormal, noisy and pretty risky style of driving everyone seems to follow – until I arrived to the beautiful Uday Samuda Beach hotel located in one of Thiruvananthapuram’s seaside areas, Kovalam beach.

kerala stories

Right there, at the entrance, a groomed hotel staff was waiting to offer us cold beverages, flowers and clean towels whilst a girl wearing the traditional sharee (the formal clothing of women in India), painted a dot on our forehead for good luck. Lunch followed and I had the chance to experience the traditional Indian cuisine for the first time. Rice with spices, chicken curry, rotti (meaning different kinds of bread/crepes) and a whole lot of spicy and hot delicacies passed before me and my plate.  Death by spices was a real thing – you can’t even imagine!

kerala stories

As we waited for all 29 travel bloggers from around the globe to gather in Kerala, I thought it would be a good idea to spend time outside the hotel. Where to exactly? Well, where real life takes place; in all the streets, alleys and squares out there.

The time I spent exploring the city, helped me paint a better picture of the place. I saw happy faces, eyes full of curiosity, colorful clothes, barefoot people, messy hair and skinny figures. I saw palm trees too, garbage, huge cows in the middle of the street and children playing around with non-existent toys. I saw some pretty loud 3-wheeled taxis passing by and couples enjoying their walks by the beach.

kerala stories

Poverty and lack of sanitation; these were facts. There was something in that northern Indian air though, that made me smile and act friendly towards everyone. I tried to figure out what it was exactly as I walked through Kerala. I guess that seeing these smiling eyes is the main reason for all the positive vibes I received from the very first moment I set foot to this country!

kerala stories

Well, it’s about time for me to go – I got an early wake-up call in the morning. 30 travel bloggers from 21 countries, 3 photographers and 5 Kerala Tourism hosts will be waiting for an early start.

kerala stories

I’ll be leaving you with some more images to give you an idea of what this place looks like. Enjoy!

DSCN0339 IMG_0344 IMG_0369 DSCN0363 DSCN0406 DSCN0408 DSCN0395 DSCN0400

Translation from Greek to English: Elena Ageorgiti

#KeralaStories: A night -and a half- to remember [ENG Version]

4 Comments

Ok, you may have heard me saying this before but believe me when I say that, when you will be virtually traveling with me, it won’t just be about exploring some picturesque (or not so much) parts of the world. It won’t be about sight-seeing or listing all the ‘must-visit’ restaurants of an area. It will be about hearing stories from people living all around the world or seeing the faces of those my life crossed paths with. It will be about quoting every conversation I had with the locals, any words I shared with fellow travel bloggers, about me living in their houses or planning a trip with someone I’ve just met.

that night

Photo by Jinson Abraham
Kerala Tourism

It’s not a coincidence I named my blog ‘Travel Stories’. Stories are the bread and butter of this travel blog. Because, I do believe that a story can’t be interesting unless it comes with a name and face.

As TBEX Athens successfully put it, the ‘live like a local’ concept many travelers endorse just to separate themselves from the average tourist, is used with a completely false meaning. It’s about living and traveling along with a local – not just living like one. That’s the secret and also what I chose to do – but let me say no more just yet and carry on with this post.

that night

Sunday afternoon, the 8th of March and we had just completed the #KeralaBlogExpress project’s program, ready to hit the road back to our hotel. At the Periyar Tiger Reserve Park we had the chance to watch deers, cows, birds and many more – stay tuned for an upcoming blog post saying all about it (spoiler- there were no tigers, unfortunately..)

In spite of our exhaustion, 4 of us decided to stay a little longer at the centre of Thekkady to explore the city – given the fact that on the next morning we would have to pack again and continue with our road trip.

So there I was again, walking through unchartered territory, passing by impossible-to-read signs, understanding nothing more than the word ‘spices’ on them while receiving looks full of question and genuine interest as I walked by fully equipped with my cameras and stuff. My 3 ‘partners in crime’, coming from Italy, Spain and Puerto Rico, followed too.

that night 7

We strolled around a bit until we started wondering if there was a place for us to have a drink or even a beer – you should know that alcohol in India isn’t just served around freely in public places.

We were walking without a clue where to go when one of us spotted a big ‘Beer and Wine’ sign! Looks full of surprise followed and we immediately started looking for the bar mentioned on the sign.

On our way there; a group of kids approached us all laughs and smiles, ready for a chit-chat. Barely speaking English and using a lot of body language, they asked us for a photo – and let them see what it looked like too. They laughed their hearts out when we suggested a group selfie and saw themselves live on camera. Words can’t even describe how happy I felt among those kids with their huge eyes and wide smiles!

that-night 3

We all played together in the middle of the street, gave them candy bars and finally, headed to that bar we were looking for. It turned out to be a gloomy, warm place with local music playing, news on the TV, a few tables, bartender and 5-6 locals drinking undisturbed. So, yes we were the only foreigners in there and no, there wasn’t a chance I would visit a place like this while in Greece.

Despite that, as we already were abroad, far away from home and our everyday routine, outside our comfort zone, this was the place we would call an ‘oasis’ – the coolest place to discover on a trip like this. Our mutual love for traveling, writing, lust for the unknown and – of course – beer was common ground between 4 people coming from 4 different countries.

that-night

Happy faces! We found BEER!

Right after we ordered our King Fischers’ with a victorious smile, we started taking photos, posting selfies captioned ‘Our first beer night in India’ and chatted with the customers. We laughed, danced and headed back to our hotel happy. We wouldn’t call it a night just yet though. After having dinner and with the added company of a French girl, the Puerto Rican of the group gave us dance classes – with us singing ‘Bailando’ from Enrique Iglesias like, 50 times. The night went on with – guess what? – mojitos! That’s right, we somehow found mojitos too.

that-night 2

#Onemore Mojito please!

Afterwards, we decided to visit a few fellow travel bloggers, staying at a nearby hotel, learning how to dance the ‘Bollywood style’.

So, we started walking in the middle of nowhere at 12 am and for a few minutes till we reached the hotel that hosted the party. We danced like there was no tomorrow under the sounds of ‘ Tu Meri’. There, at the garden of one of the most luxurious hotels of Kerala, 20 people from more than 10 different countries united their voices, shared their good mood and drinks, dancing and laughing under the starry Indian sky.

At around 2 am the night came to an end with us jumping into the pool, sharing laughs and joking about our upcoming check-out in 3 short hours from that moment.

It was only natural that nothing could outright this amazing night – it started out as downtown beer-hunting and turned out to be this huge international party! A night to remember for a long, long time – a night to fill me up with joy when telling all about it and smile each and every time I drink beer!

last night

Last night for Maria

You may wander what about the other half of the night to remember?

Well, that night was a different night. It was the night that I had to say goodbye. For a couple of hours on a hot night when 9 people from Spain, Uruguay, France, Brazil, Puerto Rico and Italy gathered up to drink a beer and say goodbye to a certain Greek girl that had to leave shortly (damn!) before everyone else.

In case you are wondering why I call this night ‘half’, well, let me just say this; Only half of me left. The other half – shared in little pieces- remained inside each and every one I met on this trip, people who quickly, after sharing their lives with me, became friends. Beyond that, there’s a piece of me in Kerala I buried deep inside the ground, hoping I could go back and reunite with it one day…

I planted a tree, that’s right! But I’ll tell you all about it in a separate post though…

Translation from Greek to English: Elena Ageorgiti

#KeralaStories: ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ, YOGA & BOLLYWOOD

5 Comments

“Τι έχει το πρόγραμμα σήμερα;” ρώτησα τον υπεύθυνο της Kerala Tourism, Kenney. “Ελέφαντες που κάνουν μπάνιο, μάθημα γιόγκα, κοπηλασία και κάτι ακόμα που θα σας το κρατήσω για έκπληξη”, μου απάντησε με ένα αινιγματικό χαμόγελο και εγώ βολεύτηκα όπως όπως στο κάθισμα του πούλμαν περιμένοντας με ανυπομονησία να ξεκινήσουμε.

Αφήσαμε λοιπόν πίσω μας το Trivandrum και κατευθυνθήκαμε προς την περιοχή Kollam. Τρεις ώρες ταξίδι μέσα από καταπράσινα τοπία και χρωματιστές πόλεις, φτώχεια, έντονα εκφραστικά βλέμματα και πολλές φωτογραφίες on the go, δε χόρταινα με τίποτα!

Γύρω στις 9:30 το πρωί (άρα φαντάζεσαι τι ώρα ξεκινήσαμε) φτάσαμε επιτέλους στο Ορφανοτροφείο Ελεφάντων ( Elephant Rehabilitation Centre) στην περιοχή Kottur. Ο ξεναγός μας Manoj, μας εξήγησε πως στο συγκεκριμένο μέρος έρχονται ελέφαντες από όλη την Ινδία τους οποίους φέρνουν εδώ λόγω προηγούμενης κακομεταχείρισης σε άλλα μέρη. Ο Manoj πρόσθεσε πως στην Ινδία οι πιο πλούσιοι κάτοικοι έχουν τους ελέφαντες στο σπίτι τους, ναι ναι, σπίτι τους ως κατοικίδια και μπορεί λέει να κοστίζουν μόνο 20.000 δολάρια αλλά το κομμάτι που κοστίζει περισσότερο είναι η τροφή, 3 κιλά ρύζι και πρασινάδες την ημέρα! Το διανοείσαι;

Προσπαθώντας να αποφασίσω αν μου αρέσει ή όχι  το συγκεκριμένο μέρος – η ιδέα των δεμένων ελεφάντων δε με τρέλαινε- κατευθύνθηκα μαζί με την υπόλοιπη ομάδα προς τον ποταμό Neyyar. Ένα καταπράσινο τοπίο απλωνόταν μπροστά μου και γω αποσβολωμένη έμεινα εκεί να χαζεύω. Παρόλο που ήμασταν αρκετά άτομα, γύρω μας απλωνόταν μια απίστευτη ηρεμία η οποία κράτησε μέχρι τη στιγμή που είδαμε να έρχονται δίπλα μας 4 ελέφαντες και να κατευθύνονται προς τη λίμνη. Ναι, ήταν η ώρα του μπάνιου τους! (Tip: 9:30-11:30 είναι η ιδανική  ώρα για να προλάβεις το μπάνιο των ελεφάντων).

Σα μικρό παιδί πλησίασα έναν από αυτούς και άρχισα να τον επεξεργάζομαι. Στην αρχή πήγα κοντά του και στάθηκα δίπλα του αμήχανα. Όταν ένιωσα μια κάποια άνεση, ζήτησα από τους ανθρώπους που τον συνόδευαν να τον χαϊδέψω και να φωτογραφηθώ μαζί του. Και μετά η ώρα του μπάνιου! Μια απίστευτη εμπειρία την οποία αν δεν τη δεις από κοντά δε μπορείς να καταλάβεις! Οι ελέφαντες μέσα στο νερό να μένουν ξαπλωμένοι και ακίνητοι περιμένοντας να πλυθούν. Μαγική εικόνα!

Επόμενη στάση ή μήπως να πω asana… ένα από τα σημαντικότερα κέντρα Yoga της Ινδίας, το Sivananda Ashram Kerala! Ένα campus -θα το έλεγα εγώ- που οι λάτρεις της Yoga από όλο τον κόσμο έρχονται για να κάνουν meditation και να ζήσουν για μερικές ημέρες ή και εβδομάδες μια απίστευτη εμπειρία ενδοσκόπησης και φυσικής άσκησης. Στο συγκεκριμένο κέντρο μάλιστα, μάθαμε πως μπορείς να πάρεις δίπλωμα δασκάλου yoga και να διδάξεις σε ολόκληρο τον κόσμο!

Αφού περιπλανηθήκαμε στους κήπους και στους τεράστιους χώρους άσκησης Yoga και μάθαμε τις βασικές και φυσικά τις πιο εύκολες στάσεις, πληροφορηθήκαμε πως πριν τον επόμενο προορισμό μας θα μας προσέφεραν στο εστιατόριο της σχολής ένα vegetarian γεύμα. Το εστιατόριο ήταν απλά ένας άδειος χώρος με μεγάλα παράθυρα, χωρίς κανένα έπιπλο πέρα από ένα μεγάλο νεροχύτη σε μια άκρη και 3 κουβάδες με φαγητό στην άλλη άκρη. Κοιταχτήκαμε καλά καλά και περιμέναμε να δούμε πού θα κάτσουμε. Δύο τεράστια χαλιά από ψάθα στρώθηκαν και στο πάτωμα τοποθετήθηκαν 37 άδειοι δίσκοι. Ναι στο πάτωμα. Εκεί δηλαδή που καθίσαμε περιμένοντας το φαγητό μας.

Δύο ηλικιωμένες κυρίες πήραν τους κουβάδες με το φαγητό στα χέρια τους και άρχισαν να μας σερβίρουν ρύζι και 4 διαφορετικούς τύπους σάλτσας και λαχανικών. Περιμέναμε τα μαχαιροπίρουνα. Τίποτα! Κοιταχτήκαμε μεταξύ μας σοκαρισμένοι. Δηλαδή τι; Θα πρέπει να φάμε με τα χέρια; “Ναι, με τα χέρια τρώμε παιδιά”, μας απάντησε η Roja μία εκ των διοργανωτών του #KeralaBlogExpress. 

Να πιάνεις με συγκεκριμένο τρόπο το ρύζι, να το αναμειγνύεις με τις σάλτσες και τα βραστά λαχανικά, να προσπαθείς να τα κρατήσεις καλά στα 3 δάχτυλα των χεριών σου και να τρως. Χωρίς μαχαιροπίρουνα, χωρίς ψωμί, χωρίς καν χαρτοπετσέτα για να σκουπίσεις τα χέρια σου! Απίστευτο; Σίγουρα μια από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες της ζωής μου. Τελειώνοντας το φαγητό ένας ένας έπρεπε να σηκωθεί και να πλύνει μόνος του το δίσκο του.

Σοκαρισμένοι ακόμα από αυτή την εμπειρία μπήκαμε στο πούλμαν μας και κατευθυνθήκαμε στην πόλη Kollam και συγκεκριμένα στο πιο luxury hotel που μπορείς να φανταστείς, το Raviz Resort & Ayurneda Spa δίπλα στη λίμνη Ashtamudi.

Χορευτές με παραδοσιακές φορεσιές μας υποδέχτηκαν στην είσοδο τραγουδώντας και παίζοντας μουσική ενώ κάθε ένας από εμάς βγαίνοντας από το πούλμαν φόρεσε στο λαιμό του ένα κολιέ από κάρδαμο και κοπέλες με χρωματιστά σάρι μας έβαψαν το μέτωπο με χρώμα.

Η φαντασμαγορική υποδοχή όμως είχε και συνέχεια, στην πίσω πλευρά του ξενοδοχείου όπου απλωνόταν η λίμνη Ashtamudi μας περίμεναν καρύδες με καλαμάκια, τσάι και γλυκίσματα και ένα πλοίο που θα μας έκανε βόλτα στη λίμνη. Στη συνέχεια, λίγο πριν ο ήλιος “πέσει” μέσα στη λίμνη μπήκαμε σε κανό και σαν μικρά παιδιά εξερευνήσαμε τις όχθες “τραβώντας κουπί” και πειράζοντας ο ένας τον άλλο.

kerala

Λίγο πριν νυχτώσει μια ακόμη έκπληξη μας περίμενε στο ξενοδοχείο! Ο διευθυντής του Raviz δώρισε από ένα υπέροχο sari σε όλες τις κοπέλες και dhoti στους άντρες. Φυσικά δεν έφτανε αυτό, κοπέλες από το ξενοδοχείο ήρθαν στα δωμάτιά μας και μας βοήθησαν να φορέσουμε τις παραδοσιακές αυτές στολές ώστε να γευματίσουμε ντυμένοι σαν… σταρ του Bollywood!

Όση ώρα η κοπέλα με βοηθούσε να φορέσω των 3 μέτρων sari εγώ το εκμεταλλεύτηκα για να μάθω περισσότερα για την κουλτούρα των Ινδών, τις συνήθειές και τις πεποιθήσεις τους. Η Rejitha λοιπόν, μια γλυκιά και συμπαθητική 25χρονη κοπέλα μου αναίρεσε όλα όσα πίστευα για την ινδική κουλτούρα λέγοντας μου πως δεν την ενδιαφέρει να παντρευτεί αλλά να ολοκληρώσει τις σπουδές της και να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο.

Αφού περάσαμε μισή ώρα μιλώντας και “παλεύοντας” με το σάρι, τη ρώτησα πριν βγει από το δωμάτιο: ” Αν χρειαστεί να πάω στην τουαλέτα, τι κάνω;” ” Καλή τύχη”, μου απάντησε χαμογελώντας και απομακρύνθηκε! Γέλασα μόνη μου και αποφασίζοντας να μην πιω νερό ή κρασί καθόλη τη διάρκεια της βραδιάς, κατευθύνθηκα προς τον κήπο του ξενοδοχείου όπου μας περίμενε το απόλυτο bollywood πάρτυ με spicy φαγητά, μάγειρες, μουσικές και πολλά μα πολλά φώτα που μας έκαναν να νιώσουμε πως πράγματι, ήμασταν οι σταρ της βραδιάς!

kerala

#KeralaBlogExpress

 #KeralaStories: Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ, ΤΟ ΤΕΜΠΛΟ & ΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ

6 Comments

Τριάντα travel bloggers από 21 χώρες σε ένα roadtrip στην περιοχή Κέραλα! Αυτό έγραφε το λεωφορείο που θα μας έκανε το γύρο του πιο εξωτικού νομού της Ινδίας! Ναι ναι, ένα πούλμαν όλο δικό μας, ένα πούλμαν που αν το καλοσκεφτείς θα γινόταν το σπίτι μας για τις επόμενες 2 εβδομάδες!

Η πρώτη ημέρα μας επιφύλασσε μια όμορφη έκπληξη, το ταξίδι θα ξεκινούσε από το ξενοδοχείο στο οποίο θα μας υποδεχόταν ο υπουργός υγείας της Ινδίας και ένας σημαντικός αριθμός δημοσιογράφων στους οποίους θα δίναμε μια μικρή συνέντευξη παρουσιάζοντας το blog μας. Την επόμενη κιόλας ημέρα ήμασταν στις εφημερίδες και σε μεγάλα ενημερωτικά websites! Wohoo!

Kerala, India
Αφού φάγαμε στο ξενοδοχείο Mascot Hotel που έγινε η συνέντευξη τύπου, ετοιμαστήκαμε για την πρώτη μας γνωριμία με την πόλη Trivandrum! ( Για το φαγητό θα σου μιλήσω σε επόμενο post! Είναι από μόνο του ένα ολόκληρο, καυτερό κεφάλαιο!)

Το Trivandrum που λες ήταν η πρώτη μου επαφή με ινδική πόλη. Τα χαρακτηριστικά αυτής:
Απίστευτη ζέστη
Βρώμικοι δρόμοι
Κορναρίσματα χωρίς σταματημό
Τουκ τουκ (3κικλα ταξί) να τρέχουν σαν παλαβά
Πλήθος κόσμου στους δρόμους
Πολύχρωμα φορέματα
Πινακίδες καταστημάτων που περιλαμβάνουν απαραιτήτως τη λέξη “spices”
Έντονη μυρωδιά curry και κάρδαμου
Αγελάδες και κατσίκια ελεύθερα στη μέση του δρόμου
Απίστευτα εκφραστικά βλέμματα
11008848_10153116732708917_1506667465_n
11056665_10153116729418917_515326453_n

Και θα μείνω στο τελευταίο που ήταν και αυτό που μου τράβηξε την προσοχή! Τα τεράστια μάτια, τα έντονα βλέμματα και τα ντροπαλά χαμόγελα! Οι Ινδοί είναι αρκετά ντροπαλός λαός, χαμηλών τόνων και με έντονη την ανάγκη να βοηθήσουν και να εξυπηρετήσουν ακόμα και ας μην μπορούν να συνεννοηθούν με τον ξένο. Αγαπούν τα έντονα χρώματα, πίνουν πολύ τσάι, έχουν τουλάχιστον 7 διαφορετικούς τύπους ψωμιού (πίτας), αγαπούν την οικογένεια και είναι πολύ θρήσκειοι.

Kerala, India

Kerala, India

Kerala, India

Και μιας και σου ανέφερα τη θρησκεία, να μην ξεχάσω να σου πω πως ένα από τα highlights της περιήγησής μας στην πόλη ήταν ο πιο πλούσιος ναός του κόσμου, Padmanabhaswamy Temple. Ο ξεναγός μας μάλιστα μας τόνισε πως μόλις πριν λίγα χρόνια ανακάλυψαν την πραγματική αξία του ναού και από τότε απαγόρεψαν την πρόσβαση στους αλλόθρησκους.
Kerala, India
Kerala, India
 Kerala, India
Μετά από αρκετές ώρες ζέστης και κούρασης στο κέντρο του Trivandrum, ανταμειφθήκαμε με το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα που έχω δει τα τελευταία χρόνια το οποίο θαυμάσαμε στον κήπο του ξενοδοχείου Uday Suites στην παραλία Kovalam! Και επειδή τα πολλά λόγια είναι περιττά, ένα μόνο σου λέω: δες τις φωτογραφίες!
Υ.Γ: Η πρώτη μέρα μου στην Κεράλα μπορεί να συνοψιστεί με μία μόνο λέξη! ΕΥΤΥΧΙΑ!
#KeralaBlogExpess #KeralaStories

Kerala, IndiaKerala, India